O Rastro de Madrid

O nome de "O Rastro" débese a que neste lugar estaban situados varios curtidoiros, rúa de "Ribera de Curtidores", cerca atopábase a ribeira do Río Manzanares onde se hubicaba o matadoiro, polo que ao transportar, arrastrando, as peles das reses mortas desde o matadoiro ata os curtidoiros deixaban un "rastro" de sangue. 

Unha escura lenda indica que o nome ven do rastro que deixaba o sangue dos condenados ao garrote vil e que eran executados á vista de todos neste lugar.

Tradicionalmente a actividade comercial céntrase en artigos que non se comercializan nos mercados e establecementos clásicos como mercancías vellas e raras, rarezas e obxectos diversos. Hoxe no rastro podemos atopar roupa e obxectos de primeira man sen usar.
 
Existen rúas e prazas onde predominan certo tipo de mercadorías, como exemplos hai zonas de venta de: paxaros, pintura, revistas, cromos, estampas, roupa de segunda man, libros, roupa underground e accesorios, artigos de ferretería e un sin fin de obxectos variados.
 
O cantante Patxi Andión fixo famosa unha canción nos 70 sobre o rastro de Madrid, co refrán: "Unha dúas e tres unha dúas e tres o que vostede non queira para o rastro é".
 
No Rastro de Madrid aínda se poden ver  chulapos vendendo barquillos e algunha anciá tocando o organillo.